Cambodja on a shoestring

Meaw ['miauw'], onze Thaise reisleidster, begint de introductie met het checken van ons Vietnamese visum. Als dat niet geregeld is dan is dat best wel een probleem. Een van ons had dus zo'n probleem, zijn visum was voor de verkeerde datum. Gelukkig kon ze dat nog wel fixen, maar kost wel weer zo'n 80euro. Duur grapje. We zijn met zijn 17en, dus het viel haar nog mee dat maar 1 iemand een foutje had gemaakt. Maar voordat we naar Vietnam gaan reizen we eerst nog door Cambodja. Met als eerste stop Siem Reap, waar de tempels van Angkor Wat zijn.

Om 4uur gaat de wekker, niet per ongeluk of iets, nee dit is gepland. We gaan met zijn alle de zonsopgang bekijken bij de Angkor Wat tempel. En wauw.. dat is wel echt heel bijzonder om te zien. Beetje jammer dat er nog paar honderd andere toeristen zijn, maar wauw.. Half vechtend voor een goed plekje om die ene perfecte foto te maken, die veel makkelijker te googlen is maar oké, lukt het om toch vooraan te staan. Is de foto perfect? Nee, maar het is wel mijn foto. Ik heb zo'n honderd foto's genomen die ochtend. Toch handig een 32gb geheugenkaart. De rest van de ochtend werden we door een lokale gids rondgeleid, voornamelijk van de een naar de andere foto locatie. Hij wist ze allemaal. We kregen zelfs nog een les in zijn favoriete manier van foto's nemen: panorama's. Rennend om de fotograaf heen lukt het om dan meerdere keren in dezelfde foto te staan. Dus met zweet op je rug van het rennen weer verder naar de volgende tempel. Mijn favoriet. Degene die je het meest terugziet als je naar Angkor Wat googled. Degene waar prachtige bomen de tempel als het ware overnemen. Het ziet er echt heel koel uit. Ook hier weer fantastische fotospots en uiteraard groepselfies. Als afsluiter nog een derde tempel waar belachelijk veel buddha gezichten in verwerkt zijn. Ondertussen lopen we al de hele dag in de zon en heb ik al 3 keer zonnebrand gesmeerd. Maar het is me gelukt niet te verbranden, persoonlijk erg blij met deze prestatie.

Om de dag nog beter af te sluiten zijn we gaan quadbiken door de opgedroogde rijstvelden. En midden in de rijstvelden nog een groepselfie gemaakt met de zonsondergang. Samen met een waterbuffel, want die was daar toevallig. Of misschien moet ik zeggen "toevallig". Hoe dan ook quadbiken is echt heel vet, ook al is het niet helemaal mijn ding. Gewoon op de weg gaat wel, alleen heb ik liever iets meer controle als ik half stuiterend door rijstvelden rijd. Zeker als er vlak voor je neus opeens een koe al springend oversteekt. Dan schrik je toch wel even. Wat daar dan weer tegenover staat is dat het wel heel awesome is om een high five te geven aan kinderen die langs de route staan. Al met al een erg lange, maar nu al de leukste dag van de tour. Alles wat hierna komt is voor mij bonus, mijn trip is al compleet.

Deze trip is erg populair, er vertrekt bijna elke dag een tourgroep die dezelfde route doen. Er is bij ons zelfs een tweede groep die dezelfde route doet. We zien ze niet heel vaak, maar soms delen we dezelfde bus. Een iemand van die andere groep was iets bijzonders overkomen. Hij zat in een tuktuk, en die had uit het niks een vrouw aangereden. Om te helpen sprong hij uit de tuktuk, die op dat moment gelijk wegrijdt. Jammer genoeg nog met zijn tas in die tuktuk. Politie erbij die hij ook nog eens 100dollar moest geven, omdat die dacht dat hij aan het liegen was en er werd gedreigd met een gevangenis straf. Bizar hoe corrupt het hier is. Balend dat hij onderdeel was van een scam kwam hij terug bij het hotel. Tot zijn verbazing was de tuktuk daar ook naar teruggekomen, met zijn tas. De tuktuk was blijkbaar uit angst weggereden, hij wilde geen boete, en kwam daarna erachter dat de tas nog achterin lag. Bizar verhaal en echt veel geluk dat het goedgekomen is, op de corrupte politie na dan.

Gedurende de trip deel ik mijn kamer met Josh. Hij komt uit Australië en is echt een chille gast. Meer dan soms moet ik wel vragen wat hij bedoelt als hij iets zegt. Hij gebruikt nogal wat Australische woorden die ik niet ken. Of zegt dingen op een manier dat ik 3x na moet denken voor ik snap wat hij bedoelt. Hier ben ik gelukkig niet de enige in, dus dat scheelt. Enige nadeel van Josh is niet zozeer zijn Australische manier van praten, maar eerder dat hij verkouden is. Ik was dat ook al een beetje, en blijkbaar hebben we elkaar aangestoken. Gelukkig niet erg genoeg om dingen over te moeten slaan. Vervelend is het alleen wel. De airco maakt het niet beter, dus die moet dan maar uit. Even later zetten we hem alsnog weer aan, want het is echt belachelijk warm als die uit staat.

Naast dat het erg warm is in Cambodja, is het ook een erg arm land. De reden hiervoor leren we in Phnom Penh, de hoofdstad. Zo'n 40 jaar geleden zijn hier massa moorden gepleegd waarbij de populatie gehalveerd is. Je ziet ook best weinig oudere mensen op straat. Dat komt dus daardoor. Beetje een emotionele domper in de reis, maar zeker goed om hierover te leren.

Als contrast is de volgende stop een strand stadje. Lekker hele dag op het strand hangen, Long Island Icetea erbij, muziekje, lekker chillen. Cocktails zijn hier maar 3euro, en in de avond met happy hour 2 cocktails voor 3euro. Gelukkig zijn ze hier ook niet heel strikt met de term 'hour'. Happy hour is namelijk de hele avond! De cocktails zijn ook nog eens best sterk. Ze mixen blijkbaar hun eigen alcohol om de prijs laag te houden, dus het is net ff wat sterker dan normaal. Met andere woorden, dikke prima! Daarnaast is het eten ook echt heel lekker. Onze chill plekken op het strand werden omgetoverd tot eettafels. Lekker met z'n alle barbecueën op het strand.
Toevallig is het ook nog eens Chinees Nieuwjaar terwijl we op het strand zijn. Overal worden wensballonnen opgelaten. Echt heel tof gezicht om zo'n honderd wensballonnen de lucht in te zien gaan. Erg mooie manier om ons bezoek aan Cambodja af te sluiten. Hierna rijden we per bus naar Vietnam. Duurt maar 7uur, dus dat wordt lekker slapen in de bus.